wtorek, 3 grudnia 2019

Świąteczna wizyta w San Marino. Nocny spacer po historycznym centrum




W ubiegłym roku Święta Bożego Narodzenia, spędziliśmy nietypowo, inaczej niż zwykle, bo poza domem. Chcieliśmy przekonać się, jak to jest spędzić święta w nieznanym otoczeniu. Była to również okazja oglądania miejscowości w świątecznej szacie i o zmroku, udekorowanych i rozświetlonych bożonarodzeniowymi ozdobami. Wyjazd przyniósł wiele podróżniczych wrażeń. Odwiedziliśmy Ravennę, San Marino i Bolonię. Nie mieliśmy z góry założonego scenariusza dotyczącego zwiedzania miejscowości i sztywnego programu wyjazdu, noclegi zarezerwowaliśmy wcześniej i to był jedyny moment, który nas dyscyplinował.  


Upłynął prawie rok, żebym zmobilizowała się i usiadła do pisania. Tymczasem przybyli nowi czytelnicy MOICH WŁOSKICH IMPRESJI, którzy  oczekują ciekawych i aktualnych  tekstów,  a ci którzy cały czas tu zaglądają wypatrują nowego wpisu. Przedstawię kolejno miejsca naszej zeszłorocznej  świątecznej podróży. Na początek zapraszam do najstarszej republiki świata       
                                                       San Marino.


Za ojca Republiki San Marino uznaje się Świętego Marinusa, który na przełomie III i IV wieku na górze Monte Titano schronił się przed prześladowcami chrześcijan. Marinus przybył tu z terenów dzisiejszej Chorwacji, stworzył małą społeczność chrześcijańską i zapoczątkował budowę fortyfikacji. 
San Marino to miniaturowe państewko, enklawa położona na terenie Włoch, ale całkowicie autonomiczne, posiada własną konstytucję, bije własne monety. Jednak od 1822 roku związane jest z Włochami traktatem o przyjaźni, a od 1952 roku unią celną i walutową.   
  

Zamek w San Marino należy do najpiękniej położonych na świecie. Widoki ze wzgórza Monte Titano są fenomenalne i  fascynujące. Nocna impresja, złożona z tysiąca migoczących świateł okolicy regionu Emilia- Romagna, oglądana z wysokości 749m n.p.m.  zachwyca, magnetyzuje pięknem, to najpiękniejsza świetlna dekoracja świąteczna pod gołym niebem, jaką można sobie wyobrazić. 


San Marino leży na górzystym terenie wchodzącym w skład Apeninów. Pierwotnie Republika San Marino obejmowała tylko  wzgórze- Monte Titano, w późniejszych okresach dołączały inne wzgórza i obecnie jest ich siedem. Oglądanie niezwykłej scenerii pasma Apeninów wpisuje się w pobyt w  San Marino. Rozległa panorama oglądana ze wzgórza Monte Titano fascynuje. Wzrok  szybuje bez przeszkód ponad wzgórzami, aż po płaski teren nadmorskiego pasa wybrzeża Adriatyku. 





Słońce już zaszło, kiedy  dotarliśmy na Piazza Grande w  zabytkowej dzielnicy Borgo Maggiore. Plac, gdyby sugerować się nazwą, do rozległych nie należy, ale za to cudownie położony- tuż pod murami średniowiecznej twierdzy, otoczony wielowiekowymi budynkami i w bliskim sąsiedztwie kolejki linowej, funivia
Pośród tego niesamowitego otoczenia wpisuje się wiekowa  Hosteria da Lino, gdzie mieliśmy  zakwaterowanie. W klimatycznym hoteliku z tradycjami, aromat espresso parzonej przez miłego baristę mieszał  się z zapachem kamiennych murów, starych tynków. Nocleg przydzielony w maleńkiej  mansardzie uznaliśmy za bardzo romantyczną sytuację. 

                                                   Piazza Grande w Borgo Maggiore  

                                             Na akwareli Hosteria da Lino
                                         

Jeszcze tego samego wieczora wagonik kolejki linowej zawiózł nas na nocne oglądanie  Zamku. Historyczne centrum San Marino, rozświetlone bożonarodzeniowymi dekoracjami wyglądało bajkowo. Na zamkowych murach zmieniały  się barwne obrazy świetlne. Mijaliśmy baszty, bramy i kamienne budynki. Zapalone latarnie wyznaczały trasę, brukowane uliczki pięły się pod górę, odległości w poziomie skracały liczne tu schody, które zaprowadzały na kolejne piętra średniowiecznego grodu. Wszystko to potęgowało wrażenie baśniowości i tajemniczości. Miejsce zdawało się być  gotową scenografią do kostiumowego filmu.
 
   


Zatrzymywaliśmy się na coraz to wyższych partiach zamkowego grodu, żeby oglądać rozświetlone nocnymi światłami wzgórza Apeninów. Widok był fascynujący, wzgórza
sprawiały wrażenie przyprószonych mieniącym się brokatem.

Długo jeszcze spacerowaliśmy po zamkowych ścieżkach, bo  wyjątkowy ten wieczór nastrajał romantycznie i spać się wcale nie chciało.    




















Brak komentarzy:

Prześlij komentarz