Następnego dnia, a było to il Giorno di Santo Stefano, pogodny poranek przetarł niebo błękitem tak intensywnym, jaki tylko tu w Italii się ogląda. Przejrzyste powietrze, wypolerowane z chmur i mgieł sprawiło, że mogliśmy raczyć się rozległą panoramą, jak okiem siegnąć pofałdowaną wzgórzami, aż po płaski nadmorski pas wybrzeża Adriatyku.
Z wysokości Monte Titano- 749 m n.p.m. nie trudno o punkty widokowe i dlatego oglądanie niezwykłej scenerii pasma Apeninów, wpisane jest w program pobytu w San Marino.
San Marino leży na górzystym terenie wchodzącym w skład Apeninów. Pierwotnie Republika San Marino obejmowała tylko wzgórze- Monte Titano, w późniejszych okresach dołączały inne wzgórza i obecnie jest ich siedem.
San Marino leży na górzystym terenie wchodzącym w skład Apeninów. Pierwotnie Republika San Marino obejmowała tylko wzgórze- Monte Titano, w późniejszych okresach dołączały inne wzgórza i obecnie jest ich siedem.
W słonecznym świetle San Marino przyklejone do wzgórza Monte Titano zaprezentowało się w pełnej krasie. Fragmenty zabudowań wyszły z mroku i nabrały trójwymiarowości. Budowle o niewyraźnych obrysach i rozmytych konturach, nabrały ostrości i pokazały szczegóły, których wczoraj nie było widać.
Historyczne Centrum w San Marino to opasany murami średniowieczny gród, a w nim kamienne domy, brukowane uliczki, place, bramy, baszty i trzy zamki nazywane wieżami. Poza historycznym centrum przeważają domy nowej generacji z żółtego piaskowca pokryte czerwonymi dachówkami.
Wstęp do zamkowego grodu otwiera Porta de Paese. Za bramą, widzimy Palazzo Pubblico- siedzibę rządu najstarszej republiki na świecie. Fasadę okazałego budynku zdobi herb Republiki San Marino i statua św. Marinusa- założyciela. A na placu przed ratuszem sanmarińska Statua Wolności przypomina, że oto jesteśmy w miejscu, gdzie narodziła się WOLNOŚĆ San Marino.
Zanim San Marino stało się niepodległą republiką uznaną na Kongresie Wiedeńskim w 1815 roku, przeżywało wiele dramatycznych momentów zagrażających jej niepodległości. Ustrój republikański w San Marino opiera się na tzw. STATUCIE, czyli de facto na Konstytucji z 1600 roku, która obowiązuje do dziś. Oficjalna nazwa państwa to Republika San Marino/ wł.La Serenissima Repubblica di San Marino/.
Zanim San Marino stało się niepodległą republiką uznaną na Kongresie Wiedeńskim w 1815 roku, przeżywało wiele dramatycznych momentów zagrażających jej niepodległości. Ustrój republikański w San Marino opiera się na tzw. STATUCIE, czyli de facto na Konstytucji z 1600 roku, która obowiązuje do dziś. Oficjalna nazwa państwa to Republika San Marino/ wł.La Serenissima Repubblica di San Marino/.
Największą atrakcją San Marino są trzy obronne zamki, nazywane wieżami, położone powyżej średniowiecznego grodu, na trzech wierzchołkach Monte Titano. Pierwsza i największa, zbudowana na skale to XI wieczna wieża La Rocca o Guaita. Dwie pozostałe to La Cesta o Fratta, w której mieści się muzeum starej broni i trzecia wieża Montale, bez dostępu zwiedzania. Wieże były częścią rozbudowanej fortyfikacji i razem z basztami, bramami i kamiennymi murami broniły dostępu do grodu.
Te Trzy Wieże, Tre Torri, nazywane też Trzy Pióra, Tre Pene, znalazły się w godle Republiki San Marino.
Brama ozdobiona herbami: Trzy wieże i Orzeł
Tre Torri / Trzy wieże- godło Republiki San Marino
LIBERTAS / WOLNOŚĆ to słowo dewiza, z którą identyfikują się mieszkańcy
Republiki San Marino. Nie liczyłam, ile miejsc w San Marino oznaczonych jest tym słowem, ale kilka udało mi się uwiecznić na fotografii.
Główna ulica z licznymi sklepami handlującymi pamiątkami, alkoholem, bronią
La Rocca o Guaita
La Rocca o Guaita
La Rocca o Guaita
La Rocca o Guaita
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz