środa, 11 marca 2020

Wenecja w czasie śmiertelnej zarazy




Wenecja, która nie pierwszy to raz musi mierzyć się z zarazą, racjonalne i taktyczne działania walki z epidemią zastosowała już w XIV wieku. W roku 1624 - 1630 w mieście szalała „czarna śmierć”, która pozbawiła życia 1/3 mieszkańców. Wenecjanie przeszli długą drogę różnych doświadczeń zanim zaczęli działać racjonalnie. Najpierw odczyniano czary, gusła i rytuały, które miały działać na moce nadprzyrodzone winne epidemii. Wierzący chrześcijanie modlili się do Boga i składali ofiary, aby udobruchać Wszechmocnego. Wreszcie jednak wdrożono zarządzanie kryzysem: kontrolowano ruch ludności i kontakty społeczne, zbierano dane dla miasta. Polegało to między innymi na wdrożeniu systemu inspekcji, wprowadzeniu okresów kwarantanny, organizowaniu miejsc odosobnienia na sąsiednich wyspach, a także noszeniu odzieży ochronnej.


Wszystkie te działania pomogły w rozprawieniu się z epidemią. Dzięki skumulowanym kilkusetletnim wysiłkom Wenecja nadal prosperowała, i choć epidemia wracała, ale już nigdy nie w takich rozmiarach jak w latach 1624- 1630.