Focaccia

Focaccia najlepiej smakuje jeszcze ciepła, pachnąca oliwą i rozmarynem, jest tak smaczna, że można jeść samą, albo z pokrojonymi pomidorkami cielliegino wymieszanymi z bazylią. Doskonale nadaje się też na przegryzkę do zupy, albo na kanapkę.    

Dzień św.Stefana. Kościół św. Stefana w Weronie

 

      Kościół św. Stefana po prawej stronie panoramy na Weronę. Świątynię rozpoznać można po charakterystycznej ośmiokątnej latarni z czerwonej cegły.

Jak to jest z tym  Dniem św. Szczepana we Włoszech?  

Najbardziej uroczystym dniem Świąt Bożego Narodzenia we Włoszech jest 25 grudnia- dzień narodzenia Jezusa. 26 grudnia w Polsce obchodzony zwyczajowo jako drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia we Włoszech obchodzi się jako Dzień Św. Szczepana. 

Dzień Św. Stefana / Il Giorno di Santo Stefano ( właściwie Szczepana) ustanowiono na pamiątkę św. Szczepana pierwszego chrześcijańskiego męczennika, diakona posługującego ubogim i głoszącego Ewangelię. Święty Szczepan był zhellenizowanym Żydem posługującym się językiem greckim. Za głoszenie wiary w Chrystusa oraz  otwarte potępienie instytucji Świątyni i Prawa został około 33 roku n.e. podstępnie skazany na śmierć przez ukamienowanie. 

Greckie imię Stephanos znaczy tyle, co "wieniec" i jest tłumaczone na język polski jako Stefan lub Szczepan. Imię Szczepana włączono do kanonu rzymskiego. Św. Szczepan jest patronem; bezdomnych i ubogich.  

Parco Nazionale delle Cinque Terre - Riomaggiore

„Za dwadzieścia lat bardziej będziesz żałował tego, czego nie zrobiłeś, niż tego, co zrobiłeś. Więc odwiąż liny, opuść bezpieczną przystań. Złap w żagle pomyślne wiatry. Podróżuj, śnij, odkrywaj”. 

                  Mark Twain 

Rejs wzdłuż „postrzępionego” wybrzeża Parco  Nazionale delle Cinque Terre to jedna z najciekawszych wycieczek krajobrazowych na wybrzeżu  Riviera Levante  

Wenezia- Campo de L'Abazia

Zabieram Was w odległe i odludne zakamarki Wenecji, do spokojnej dzielnicy Cannaregio, wolnej od przypływów gwarnej fali ludzkiej. 

Wąski kanał Rio della Sensa i przyległy równie wąski Fondamenta de L’Abazia z nielicznymi podcieniami prowadzą do Campo de L’Abazia. Tu przed kościołem opactwa Misericordia  zdałoby się patrzeć w górę, ale nie, uwagę należy przekierować pod nogi, na posadzkę po której stąpał przed wiekami Tintoretto w drodze do domu. 

Wenecja - Fondamente dei Mori/wybrzeże Maurów

W spokojnej dzielnicy Cannaregio, w północnej części Wenecji znajduje się Campo dei Mori potocznie nazywane Wybrzeżem Maurów. Nazwę tłumaczy legenda o trzech Maurach, kupcach ze wschodu, którzy w XII wieku przybyli tu z wyspy Morea na Peloponezie. Byli to bracia Rioba, Sandi i Alfani. Przywieźli oni ze sobą sporo złotych monet, handlowali przyprawami, wzorzystymi dywanami, barwnymi tkaninami, aksamitami, jedwabiem, drogocennymi kamieniami. Stałymi klientkami kupców ze wschodu były bogate patrycjuszki, które kupowały pachnidła przyprawiające o zawrót głowy, futra, perły i koronki. 

Rapallo i Golfo del Tigullio

Golfo del Tigulio to szeroka zatoka o urozmaiconym wybrzeżu położona po wschodniej stronie cypla Monte di Portofino. Wsród mniejszych zatoczek i skał,  odnajdujemy  kilka letniskowych miejscowości- Santa Margherita, Rapallo i Portofino. 

Największą z nich jest Rapallo. 

Monterosso al Mare i Cinque Terre

Cinque Terre to kraina skalistego wybrzeża, gdzie między zatoczki wciśnięte są małe miejscowości: Monterosso, Vernazza, Corniglia, Manarolla, Riomaggiore.

Największym i zarazem najważniejszym spośród miasteczek jest Monterosso al Mare. U wybrzeża miejscowości rozciąga się seria żwirowych plaż, ich granice wyznaczają kolorowe parasole. 

 

"Neapol moja miłość " Penelope Green

Niech Was nie zmyli ta fotografia z piękny krajobrazem w tle, to nie Zatoka Neapolitańska, nie Wezuwiusz, to tylko mała mistyfikacja na potrzebę zaprezentowania książki „Neapol moja miłość”. W tym fragmencie  jezioro Garda i góra Monte Baldo przypominają widok na Zatokę Neapolitańską.     

„Neapol moja miłość”, to druga część popularnej  włoskiej trylogii  australijskiej autorki Penelope Green, która w 2002 roku opuściła dom rodzinny rodziców w Sidney i wyjechała do Włoch. 

Książkę przeczytałam w zeszłym roku w wakacje przy okazji wyjazdu do Neapolu. Szukałam lekkiej lektury, która by mnie pozytywnie nastroiła przed  podróżą nad Zatokę Neapolitańską. Zabierałam książkę na plażę, przyjemność czytania wzmacniały walory krajobrazowe, jezioro i góry, które miałam przed sobą, tak łudząco podobne do Zatoki Neapolitańskiej. 

"Przyjaciel" Sigrid Nunez

 

„Przyjaciel”.

Naprawdę, bardzo się cieszę, że trafiłam na książkę Sigrid Nunez. Szukałam prezentu dla miłośniczki psów i znalazłam w księgarni ten tytuł- „Przyjaciel”. Spodobała mi się trawiasto-zielona okładka z centralnie usytuowaną sylwetką psa, krótka nota wydawcy zachęciła, tak więc egzemplarz zakupiłam. 

Kusiło jednak, żeby książkę przeczytać, zanim oddam w prezencie, utwierdzić się, czy wybór jest trafiony i czy o psie w książce jest na rzeczy. I dobrze się stało, bo książka mnie bardzo wciągnęła. Spodobała mi się wielowarstwowa konstrukcja książki i sposób narracji, prosty, a jednocześnie wykwintny styl pisarki, coś jak ciasteczko maślane podane na porcelanie z Ćmielowa.   

Z przyjemnością przeczytałam ponad dwustustronicową książkę delektując się każdą kartką. Lektura wzrusza i rozczula, przenikliwie opowiada o relacji człowieka z czworonogiem i o wartościach, jakie wnosi do naszej egzystencji przyjaźń ze zwierzętami, a w szczególności z psem. 

Ciasto czekoladowe z malinami i kremem z maskarpone

Nie, nie jestem samolubna i chętnie podzielę się przepisem na ciasto czekoladowe z malinami, przekładane kremem z mascarpone. Czekolada i maliny to doskonały zestaw smaków, niebo w gębie.Ten pyszny deser może śmiało zastąpić tort na spotkaniu rodzinnym czy towarzyskim. 

Posiłkowałam się przepisem, który znalazłam na stronie https://aniagotuje.pl/przepis/ciasto-z-mascarpone. Dokonałam jednak kilka zmian. A więc, dla kochających słodkie desery, o to receptura:

Amalfitana - Strada Statale 163

Dopiero co wróciłam z podróży na Wybrzeże Amalfii po wł. Costiera Amalfitana. Najciekawszym przeżyciem, niepozbawionym mocnych emocji było przejechanie autobusem słynnej trasy Strada Statale 163 tzw. Amalfitana. Tę atrakcję turystyczną za jedyne 3.10 euro ( bilet w jedną stronę po wł. solo andata ) będę każdemu polecać.